naar de inhoud

Nienke: ‘Ik wil mijn twee meiden zien opgroeien.’

Nienke kreeg in 2021 te horen dat ze borstkanker had. Twee jaar later blijkt dat er uitzaaiingen in haar botten en lever zitten. Ze was nog maar 44 toen ze hoorde dat ze niet meer beter wordt.

In 2021 kreeg Nienke het bericht dat ze een hormoongevoelige tumor in haar borst had. Binnen enkele weken nadat ze klaar was met alle behandelingen, had ze het gewone leven weer opgepakt en was ze weer aan het werk.

CT-scan

Afgelopen maart kreeg ze klachten waarvan ze zelf dacht dat ze met stress te maken hadden. “Ik was op mijn werk net aan de slag in een nieuwe functie, maar daar had ik het helemaal niet naar mijn zin.” Op de mammografie en de echo van het borstbeen was niks te zien en om bestralingsschade uit te sluiten kreeg ze in juni nog een CT-scan. “Op dat moment voelde ik me steeds beter en wilde ik bijna de CT-scan afzeggen.” Uit de scan bleek dat Nienke uitzaaiingen had in haar borstbeen en in haar botten. “Ik had het totaal niet zien aankomen.”

Vertrouwen kwijt

Na de uitslag begon Nienke aan de Letrozol als anti-hormoon therapie, waar ze veel positieve verhalen over had gehoord. Met goede hoop ging ze dan ook naar de scan in oktober, waar ze te horen kreeg dat de uitzaaiingen waren gegroeid en nu ook in haar lever zitten. “Uiteindelijk heeft deze vorm van behandeling helemaal niks voor mij gedaan,” deelt ze. “Dat is heel zwaar. Ook omdat dat je te horen krijgt dat je niet meer beter wordt”. Na dit nieuws kreeg Nienke chemopillen als behandeling, maar ze raakte het vertrouwen in de medicijnen en haar lichaam kwijt. “Ik ben heel bang dat de chemopillen ook niks doen”, zegt ze.

‘Het gewone leven gaat door’

Nienke voelt zich lichamelijk nog erg goed. Ze wandelt en zwemt veel. “Ik heb nog veel baat bij het normale leven,” vertelt ze. “Ik wil ook dat het gewone leven doorgaat voor mijn meiden”. Het is een feit dat ze niet meer beter wordt, maar op dit moment kan ze dat nog lastig voorstellen, omdat ze zich nog goed voelt. “Ik weet dat ik niet oud word, maar ik hoop niet dat het binnen nu en twee jaar voorbij is. Ik wil mijn kinderen zien opgroeien.”

Op dit moment haalt Nienke veel steun uit het normale leven en uit herinneringen maken met haar gezin. “Gewoon thuis het gezellig maken, daar put ik kracht uit,” zegt ze. Ook het contact met lotgenoten op Instagram geeft Nienke steun. “Instagram heeft me veel waardevolle contacten opgeleverd.”