boeken

‘Over Afscheid’ van Sylvie Kroef

Ervaringen en tips voor als je iemand die je dierbaar is gaat verliezen. Gebruik dit boek om de laatste periode samen zo mooi en draaglijk mogelijk te maken, zodat je later niet denkt: had ik maar…

‘Afscheid van moeder. Als sterven een stuk leven wordt’ – Manu Keirse

In Afscheid van moeder beschrijft Manu Keirse zijn persoonlijke ervaringen tijdens de tien maanden durende ziekte van zijn moeder en bij haar sterven. Het boek hielp inmiddels vele tienduizenden lezers hun gevoelens en ervaringen te ordenen en beter te leren begrijpen. Op een serene manier omgaan met ziekte en verlies kan een manier zijn om de dood om te vormen tot iets wat nieuwe levenskracht geeft.

‘Leven toevoegen aan de dagen. Van slechtnieuwsgesprek tot laatste adem en rouw’ – Sander de Hosson en Els Quaegebeur

Wat kan er met je gebeuren vanaf het moment dat je het slechte nieuws krijgt dat je ongeneeslijk ziek bent, tot het moment van je laatste adem? Longarts Sander de Hosson vertelt openhartig hoe dit proces verloopt met aansprekende en ontroerende patiëntverhalen. Hij gaat in op slechtnieuwsgesprekken, palliatieve zorg, de rol van zorgmedewerkers, de betekenis van de naaste omgeving, de schoonheid van een goed sterfbed, euthanasie en dilemma’s waar een arts en patiënt voor staan.

‘Ik rouw van je’ – Claire van ‘t Veen

Een boek over verlies en rouw. Een houvast en lichtpunt in de rauwe tijd van rouw na een overlijden. Makkelijk leesbaar. Per pagina korte teksten, zodat concentreren hierop lukt.

“Alle pijn wegnemen, kan ik helaas niet. Wel wil ik je dit boek meegeven. Om zelf te lezen, of om weg te geven. In ‘Ik rouw van je’ neem ik je mee, mee op de weg van rouw na een overlijden. Een liefdevol boek met handreikingen. Kleine dingen die je kan doen, maar niet hoeft. Geen ingewikkelde woorden, of heel voorzichtige. En, héél belangrijk, niet te veel tekst achter elkaar. Want concentreren in deze tijd? Vergeet het maar. Ben je er klaar voor? Ik ook niet. Kom, we gaan! Liefs, Claire”

‘Je bent jong en je rouwt wat’ – Lisanne van Sadelhoff

Toen haar moeder overleed, dacht Lisanne van Sadelhoff (1989) als een typisch kind van haar generatie: er is vast wel een handboek met een helder stappenplan waardoor ik rouwen snel van mijn to-do-list kan schrappen. Guess what: dat was er niet. Wat er wel was: vrienden die zich prompt tot rouwdeskundigen ontpopten en haar liefdevol bombardeerden met wijsheden en clichés. Soms schrok ze van wat ze zeiden (‘Gelukkig heb je de herinneringen nog’), of was het simpelweg te pijnlijk (‘Ik hoop dat je moeder rustig is gestorven’ NEE!!!), een andere keer hielp zo’n opmerking haar juist de dag door te komen (‘Je moeder is elke traan waard’). Het cliché dat Van Sadelhoff kan onderschrijven: ‘Elk rouwproces is uniek’. Je bent jong en je rouwt wat is daarom geen handleiding, maar een goudeerlijk boek dat pijnlijk duidelijk maakt dat alles beter is dan zwijgen.